شهید رضوی چهره بسیار باسابقه‌ای بود که می‌توان او را هم به عنوان یک رزمنده در مجموعه رزمندگان اسلام مجسم کرد و هم به عنوان یک جهادگر اسوه از او نام برد. آقای رضوی همیشه یک تسبیح در دست داشت و ذکر می‌گفت همیشه یک التهاب و هیجان درونی برای کاریابی داشت.
وقتی که به او می‌گفتی: آقای رضوی برای جلسه بیا مثل این بود که دنیا را به او داده‌ای، چون که می‌دانست کار جدیدی برای او پیدا شده است و عظمت روحیه او در این بود که از نوع کار نمی‌ترسید. او بنیانگذار مهندسی – رزمی در جنگ بود و اگر بخواهیم راجع به مهندسی – رزمی صحبت کنیم باید اذعان داشت که این نیرو یک نیروی نوپا و تازه در جنگ و نبرد با ضد انقلاب بود. ما، در نواحی غربی کشور طی نبردی که با ضد انقلاب داشتیم مهندسی – رزمی را شناختیم.