سال ۱۳۳۰ در شهرستان نیشابور از توابع استان خراسان به‌دنیا آمد. تا پایان مقطع متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. حدود سال ۱۳۴۸ برای گذراندن دوره سربازی، خود را به اداره نظام وظیفه معرّفی کرد. بعد از فراگرفتن آموزش های ویژه، با در نظر گرفتن نبوغ و استعداد بالای او در امور نظامی، وی را به گارد ویژه منتقل کردند. حضورش در گارد ویژه زمینه شناخت بیشتر او از دستگاه طاغوتی ستمشاهی را فراهم ساخت. همین آگاهی، نقطه عطفی برای شروع مبارزات پنهان و آشکارش با رژیم استبدادی شاه شد. با اوج‌گیری مبارزات مردمی علیه رژیم پهلوی به‌صف مبارزان پیوست و نقش قابل توجهی در مبارزه و همراه ساختن جوانان با انقلاب اسلامی ایفا کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌عنوان اولین مسؤول شهربانی نیشابور مشغول به فعالیت شد.
با تشکیل سپاه پاسداران، به‌عضویت این نهاد انقلابی درآمد. با آغاز تحرکات ضد انقلاب در ماه‌های اولیه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برای فرونشاندن فتنه ضد انقلاب، راهی جبهه کردستان شد و در کنار دیگر رزمندگان و فرماندهان رشید خراسانی به جهاد پرداخت.
آغاز تهاجم دشمن بعثی به میهن اسلامی، مثل دیگر جوانان مدافع دین و میهن برای محمد‌جواد هم آغاز فصلی نوین بود. شهید مهدیان‌پور با کوله‌باری از تجربه مبارزات انقلابی، به‌عنوان فرمانده یکی از گردان‌های نیروهای ستاد خراسان به اهواز اعزام شد.
در زمان صدور فرمان امام(ره) بر تشکیل ارتش بیست میلیونی، جزو پایه گذاران بسیج نیشابور شد و با تلاشی گسترده، منطقه ای را در باغرود نیشابور برای آموزش بسیجیان در اختیار گرفت، جایی که بعدها به پادگان آموزش نظامی با نام «شهید هاشمی نژاد» تبدیل شد. سپس به طور همزمان، فرماندهی دو پادگان آموزشی امام رضا(ع) و شهید هاشمی نژاد را برعهده گرفت. در طول این مدت دائماً به جبهه های جنگ می‌رفت و در عملیات های مختلف شرکت می‌نمود. در عملیات چزابه، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، به عنوان فرمانده ستاد و در عملیات‌های رمضان، مسلم‌ابن عقیل، محرم، والفجر مقدماتی، والفجر ۳، والفجر۸، کربلای چهار، کربلای پنج و کربلای ده به‌عنوان جانشین تیپ جوادالائمه(ع) شرکت کرد.
این شهید بزرگوار همچنین مدتی به عنوان جانشین فرمانده تیپ ۲۱ امام‌رضا(ع) خدت کرد و اواخر سال ۱۳۶۶ به‌عنوان فرمانده لشکر ۲۱ امام رضا(ع) منصوب شد، مسئولیتی که تا ۶ سال پس از پایان جنگ ادامه یافت. وی، در سال ۱۳۶۸ دوره فرماندهی و ستاد( دافوس) را گذراند.
مسؤولیت‌های فرماندهی قرارگاه پشتیبانی نیروی زمینی سپاه، فرماندهی دژبان کل (۱۳۷۳) و جانشینی قرارگاه ثامن‌الائمه(ع) از دیگر مسئولیت‌هایی‌است که این فرمانده شهید خراسانی عهده‌دار گردید. سال ۱۳۷۵ به خاطر بروز بیش از حدّ آثار جراحت شیمیایی و جراحت های دیگر که یادگار دوران دفاع مقدس بود، مجبور به بازنشستگی زود هنگام شد، اما او که مرغ روحش به محیط معنوی سپاه خو گرفته بود، جوّ بیرون را برنتافت و سال ۱۳۷۷ به فراخوان مجدّدش برای خدمت در سپاه لبیک گفت.
سرانجام، سوم خرداد ۱۳۷۹ باسمت جانشین فرمانده قرارگاه ثامن‌الائمه(ع) حین انجام مأموریت در مسیر کاشمر به سبزوار به شهادت رسید.